Mijn reis naar Malawi!

Hoii iedereen,

Dinsdag was het dan eindelijk 24 april en kon mijn avontuur beginnen. Het heeft lang geduurd maar mag nu eindelijk mijn droom waar gaan maken!

We zijn om 3 uur naar schiphol vertrokken om uiteindelijk om 10 voor 9 naar Nairobi (Kenia) te vliegen. Eenmaal in Nairobi aangekomen moesten we 5 uur wachten om daarna om 11 uur door te vliegen naar Lilongwe, dit is de hoofdstad van Malawi. We zaten in een heel klein vliegtuig. We waren de enige blanke mensen in dit vliegtuig, dat was een heel apart gevoel. We hebben daar even stil gestaan zodat er mensen in en uit konden stappen, daarna zijn we doorgevlogen naar onze eindbestemming Blantyre!

In Blantyre hebben we nog gewacht tot onze groep van 7 compleet was. We zijn met 3 taxi's met al onze bagage naar de doogle lodge gebracht, waar we een nachtje zouden overnachten. Je kreeg hier al de eerste indrukken van Afrika. We hebben hier met 7 op een kamer gelegen, dit was erg gezellig. De volgende dag zijn we om 8 uur opgehaald. Het duurde even voordat we al onze bagage in dat busje hadden gekregen, dat was een hele uitdaging.

We zijn naar een shopping mall in Blantyre gereden om eerst boodschappen te doen. In deze supermarkt hebben ze levensmiddelen die we in Nederland ook hebben. Uiteindelijk hebben we al onze boodschappen in het busje erbij gekregen. Rond half 12 begon de reis naar het dorpje Muona, waar we 10 weken verblijven en stage gaan lopen.

Dit was een hele bijzondere reis. We reden op een gegeven moment alleen maar op een zandweggetje. Sommige wegdelen waren goed, maar soms had ik het gevoel dat het busje om zou vallen, door de grote gaten waar we omheen moesten rijden. Hoe verder we reden hoe armer het eigenlijk werd. Je zag veel vrouwen met kinderen op de rug en mensen die alles op hun hoofd dragen. Ook staan daar de mensen zich te wassen in een rivier. Dit was een heel bijzonder om allemaal te zien. Op een gegeven moment moesten we nog 43 kilometer dus toen wisten we oh we zijn er bijna. Het werd ook steeds weer wat rijker, ramen en deuren in de huisjes, mensen met fietsen en normale kleding en schoenen. Volgens Paul moesten we nog 3 minuten en dan waren we eindelijk in Muona. Dit waren Malawiaanse minuten, want het duurde uiteindelijk nog zeker een kwartier. Het dorpje ziet er heel goed uit vergeleken wat ik onderweg heb gezien. De reis duurde uiteindelijk 4 uur, maar het was zeker de moeite waard. Deze reis ga ik nooit meer vergeten!

Eenmaal aangekomen bij ons huisje, stonden Raphael, Sheila en William ons op te wachten, dit zijn mensen van het ziekenhuis (Trinity Hospital). We werden heel lief ontvangen en voelde ons meteen erg welkom. We mochten zelf in de huisjes kijken. Er waren allemaal emmers water neergezet, omdat de stroom het niet deed en er geen water uit de kraan kwam. De huisjes zijn erg mooi, voor Malawiaanse begrippen zitten wij hier best wel luxe. We moesten allemaal even bijkomen van de lange reis en de warmte.

Onze nightwatcher kwam rond half 6, hij komt als het donker word en gaat weer als het licht word. We hebben lekker met zn alle gegeten en zijn daarna allemaal onze spullen uit gaan pakken. Douchen was even eng, omdat je niet weet of er genoeg water uit de kraan komt.

Ik heb de eerste nacht hier goed geslapen. Ik moet wel erg wennen aan de warmte hier, het is hier 35 graden. Het leven begint hier ook al om 5 uur, je hoort daardoor ook al heel vroeg mensen, geiten en geluiden waar ik geen idee van heb waar het vandaan komt.

We zijn s'middags een rondje gelopen door het dorpje om alvast een kijkje te nemen en de waterput te zoeken. Toen we richting de school liepen hadden we de waterput vrij snel gevonden. De kinderen zagen ons natuurlijk ook meteen, ze roepen steeds azungu, dat betekent witte mensen. Er zijn hier mensen die nog nooit blanke hebben gezien. Iedereen kijkt naar je en ze volgde ons overal mee naartoe. Je voelt je hier heel bijzonder!

Maandag begint mijn stage en krijgen we eerst een rondleiding door alle afdelingen. Woensdag begin ik op de man/vrouw afdeling!

Liefs Sanne